Ես բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ, զի պղծեցին՝՝ զժառանգութիւն իմ. ես մատնեցի զնոսա ի ձեռս քո, եւ դու ոչ արարեր ի վերայ նոցա ողորմութիւն. ծանրացուցեր զլուծ ծերոց յոյժ.
Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։
թողցէ ամպարիշտն զճանապարհս իւր, եւ այր անօրէն զխորհուրդս իւր. եւ դարձցի առ Տէր եւ գտցէ զողորմութիւն՝՝. եւ առ Աստուած մեր՝ զի բազմապատիկ թողցէ զանօրէնութիւնս ձեր։
Զողորմութիւնս Տեառն յիշեցից, զքաջութիւն Տեառն յուշ արարից, յամենայնի՝՝ զոր հատուցանէ մեզ Տէր Տէր դատաւոր բարերար տանն Իսրայելի, որ ածէ ի վերայ մեր՝՝ ըստ ողորմութեան իւրում եւ ըստ բազում արդարութեան իւրոյ։
ապա եւ զզաւակն Յակոբայ եւ զԴաւթի ծառայի իմոյ անարգեցից, չառնուլ ի զաւակէ նորա իշխան ի վերայ զաւակին Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ. զի դարձուցից զդարձ նոցա եւ գթացայց ի նոսա։
Տէր, զլուր քո լուայ եւ երկեայ. Տէր, հայեցայ ի գործս քո եւ զարհուրեցայ. ի մէջ երկուց գազանաց ծանիցիս, ի մերձենալ ամացն յայտնեսցիս, ի հասանել ժամանակին երեւեսցիս. ի խռովել անձին իմոյ՝՝ ի բարկութեան զողորմութիւնս յիշեսցես։
եւ բարկութեամբ մեծաւ բարկացեալ եմ ի վերայ ազգացն որ միանգամայն հարան ի վերայ նոցա. փոխանակ զի ես սակաւիկ ինչ բարկացեալ էի ի վերայ նոցա, եւ նոքա միանգամայն հարան ի վերայ՝՝ ի չարիս։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Դարձայց առ Երուսաղէմ գթութեամբ, եւ տունն իմ վերստին շինեսցի, ասէ Տէր ամենակալ. եւ չափ ձգեսցի միւսանգամ ի վերայ Երուսաղեմի։
Եւ զօրացուցից զտունն Յուդայ, եւ զտունն Յովսեփայ ապրեցուցից, եւ բնակեցուցից զնոսա, զի սիրեցի զնոսա՝՝. եւ եղիցին որպէս թէ չիցեմ դարձեալ ի նոցանէ. զի ես եմ Տէր Աստուած նոցա, եւ լուայց նոցա։