Եւ կացուցից ի վերայ քո դատաւորս իբրեւ զառաջինն, եւ զխորհրդականս քո որպէս ի սկզբանէն. եւ ապա կոչեսջիր դու քաղաք արդարութեան՝ մայր քաղաքաց հաւատարիմ Սիոն։
Զարհուրեցան, եւ ոչ վարեսցիս. զի պանդխտեսցին առ քեզ փախստականքն Մովաբու. եւ եղիցին ձեզ ապաւէն յերեսաց հալածչի. զի բարձաւ ընկեր մարտին քո, եւ իշխանն կորեաւ որ կոխէր զերկիր։՝՝
եւ դատեսցի ի մէջ հեթանոսաց, եւ յանդիմանեսցէ զժողովուրդս բազումս. եւ ձուլեսցեն զսուսերս իւրեանց ի խոփս, եւ զսուինս իւրեանց ի մանգաղս. ոչ առնուցու ազգ յազգի վերայ սուր, եւ ոչ եւս ուսանիցին տալ պատերազմ։
Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։
Եւ մոռացար զԱստուած զԱրարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր. եւ երկնչէիր միշտ զամենայն աւուրս յերեսաց սրտմտութեան նեղչին քո որպէս խորհեցաւ ջնջել զքեզ. եւ արդ ո՞ւր է սրտմտութիւն նեղչին քո։
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ ես ածից զխաղաղութիւն ի վերայ իշխանաց նորա, եւ առողջութիւն նմա. մեծ է իշխանութիւն՝՝ նորա, եւ խաղաղութեան նորա չիք սահման յաթոռն Դաւթի նստցի, եւ զարքայութիւն նորա յաջողեսցէ, եւ զօրացուսցէ՝՝ զնա իրաւամբք եւ արդարութեամբ, յայսմ հետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց։ Նախանձ Տեառն զօրութեանց արասցէ զայս։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Դարձեալ ասասցեն զբանս զայս յերկրին Յուդայ եւ ի քաղաքս նորա, յորժամ դարձուցից զգերութիւնս նորա, օրհնեալ է Տէր յարդար եւ ի սուրբ լերին իւրում։