Եւ նստան իշխանք ժողովրդոցն յԵրուսաղէմ, եւ արկին վիճակս, զի մին ի տասանց որում եւ ելցէ վիճակն՝ նստցի յԵրուսաղէմ քաղաք սրբութեան, եւ իններորդքն գնասցեն յիւրաքանչիւր քաղաքս։
Եւ կացուցից ի վերայ քո դատաւորս իբրեւ զառաջինն, եւ զխորհրդականս քո որպէս ի սկզբանէն. եւ ապա կոչեսջիր դու քաղաք արդարութեան՝ մայր քաղաքաց հաւատարիմ Սիոն։
անդ եղիցի ճանապարհ մաքրեալ, եւ ճանապարհ սուրբ կոչեսցի, եւ մի՛ անցցէ ընդ նա պիղծ, եւ մի՛ եղիցի անդ ճանապարհ պղծոց. այլ ցրուեալքն գնասցեն ընդ նա եւ մի՛ մոլորեսցին։՝՝
Ամբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես զամենեսին, զի ահաւադիկ՝՝ ժողովեցան եւ եկին առ քեզ. Կենդանի եմ ես՝ ասէ Տէր, զի զամենեսին զնոսա իբրեւ զպատմուճան զգեցցիս, եւ արկցես զնոսա զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին։
Զարթիր, զարթիր, Երուսաղէմ, եւ զգեցիր զզօրութիւն բազկի քո՝՝. զարթիր իբրեւ յաւուրցն ի սկզբանէ, իբրեւ յազգացն յաւիտենից. ո՞չ դու այն ես որ տաշեցեր զլայնութիւնն, վանեցեր՝՝ զվիշապն.
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Դարձեալ ասասցեն զբանս զայս յերկրին Յուդայ եւ ի քաղաքս նորա, յորժամ դարձուցից զգերութիւնս նորա, օրհնեալ է Տէր յարդար եւ ի սուրբ լերին իւրում։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝՝. Ամենայն որդի օտարածին՝ անթլփատ սրտիւ եւ անթլփատ մարմնով՝ մի՛ մտցէ ի սրբութիւնս իմ յամենայն որդւոց այլազգեացն որ իցեն ի տանդ Իսրայելի։
Զի ահա երագ են՝՝ ի վերայ լերանց ոտք աւետարանչին, եւ որ պատմէ զխաղաղութիւն. տօնեա զտօնս քո, Յուդա, հատո զուխտս քո. զի ոչ եւս յաւելցին անցանել ի հնանալ. վախճանեցաւ, մաշեցաւ եւ բարձաւ՝՝։
Եւ արդ զօրացիր դու, Զորաբաբէլ, ասէ Տէր, եւ զօրացիր, Յեսու Յովսեդեկեայ քահանայ մեծ, եւ զօրասցի ամենայն ժողովուրդ երկրիդ, ասէ Տէր, եւ գործեցէք զի ես ընդ ձեզ եմ, ասէ Տէր ամենակալ։
Պատասխանի ետ եւ ասէ ցայնոսիկ որ կային առաջի նորա. Ի բաց արարէք զհանդերձս աղտեղիս ի նմանէ։ Եւ ասէ ցնա. Ահա բարձի ի քէն զանօրէնութիւնս քո. եւ ագուցէք դմա պճղնաւոր.