Եւ ասասցես ի սրտի քում. Ո՞ ծնաւ ինձ զսոսա. զի ես անզաւակ եւ այրի էի, պանդուխտ եւ արգելական. եւ զսոսա ինձ ո՞ սնոյց, զի ես միայն մնացեալ էի, եւ սոքա ո՞ւր էին։
Խորանն իմ չուառացաւ, կորեաւ, եւ ամենայն խորանափեղկք իմ քակտեցան. որդիք իմ եւ խաշինք իմ ոչ ուրեք են, եւ ոչ եւս գոյ տեղի խորանի իմոյ, եւ ոչ տեղի խորանափեղկաց իմոց։՝՝
ոչ ըստ ուխտին զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա՝ յաւուր յորում առի զձեռանէ նոցա հանել զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց. զի նոքա ոչ կացին յուխտին իմում, եւ ես անփոյթ արարի զնոցանէ, ասէ Տէր.
Եւ մոլորեցան խաշինքն իմ ընդ ամենայն լերինս եւ ընդ ամենայն բլուրս բարձունս, եւ ընդ ամենայն երեսս երկրի ցրուեցան խաշինքն իմ. եւ ոչ ոք էր որ խնդրէր, եւ ոչ այն որ դարձուցանէր։
Եւ արդ՝ ահա ձեռն Տեառն ի վերայ քո, եւ եղիցես կոյր՝ չտեսանել զարեւ մինչեւ ի ժամանակ մի։ Եւ անդէն անկաւ ի վերայ նորա մէգ եւ խաւար, եւ շրջեալ խնդրէր առաջնորդս։
ոչ ըստ ուխտին զոր եդի ընդ հարս նոցա յաւուրն յորում առի ի ձեռն հանել զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց. եւ զի նոքա ոչ կացին յուխտին իմում, եւ ես անփոյթ արարի զնոցանէ, ասէ Տէր ամենակալ։