14 Զի ի փրկութեանն քում ոչ կարասցէ կալ. եւ ոչ յամեսցէ, եւ ոչ սպանցէ զքեզ յապականութիւն, եւ ոչ պակասեսցէ հացն քո։
Եւ յարեան իշխանք հայրապետաց որդւոցն Յուդայ եւ Բենիամինի, եւ քահանայքն եւ Ղեւտացիք ամենեքեան՝ զորոց զարթոյց Տէր Աստուած զոգիս նոցա ելանել եւ շինել զտաճարն Տեառն Աստուծոյ յԵրուսաղէմ։
Եւ տացէ քեզ Տէր հաց նեղութեան եւ ջուր կարօտանաց, եւ ոչ եւս մերձեսցին ի քեզ որ մոլորեցուցանէին զքեզ, զի աչք քո տեսցեն ի մոլորեցուցիչսն՝՝ քո.
Օրինօք մատնեսցին, եւ գանձուք եղիցի փրկութիւնն մեր. եհաս իմաստութիւն եւ հանճար եւ աստուածպաշտութիւն Տեառն. այս են գանձք արդարութեան։
Ելէք ի Բաբելոնէ, փախերուք ի Քաղդէացւոց. ի ձայն ուրախութեան պատմեցէք, եւ լսելի եղիցի. պատմեցէք մինչեւ ի ծագս երկրի՝ զոր ասէքդ թէ՝ Փրկեաց Տէր զծառայ իւր զՅակոբ։
Ոչ քաղցիցեն եւ ոչ ծարաւեսցեն, եւ ոչ խորշակահար լիցին յարեւու. այլ որ ողորմելոցն է մխիթարեսցէ զնոսա, եւ ընդ աղբերակունս ածցէ զնոսա։
Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ ոք վարիցէ զսկայ գերի, առցէ զաւար նորա. եւ քաջ ապրէ՝ որ առնուցու զաւար սկայի։ Այլ ես զդատաստան իմ դատեցայց, եւ զորդիս իմ փրկեցից։
Թօթափեա զփոշիդ, յոտն կաց եւ նիստ, Երուսաղէմ. լոյծ զկապ պարանոցի քո, գերիդ՝ դուստր Սիոնի։
Առաքեաց արքայ Սեդեկիա եւ կոչեաց զնա. եւ եհարց զնա թագաւորն ի տան իւրում ի ծածուկ եւ ասէ ցնա. Եթէ իցէ՞ ինչ պատգամ ի Տեառնէ։ Եւ ասէ Երեմիա. Այո, է։ Եւ ասէ. Ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց մատնեսցիս։
Եւ դու արեամբ ուխտի քո արձակեցեր՝՝ զկապեալս քո յանջրդի գբոյ։