Եւ ի մարգարէսն Երուսաղեմի տեսի արհաւիրս. զի շնային եւ երթային զհետ ստութեանց, եւ օգնական լինէին ձեռաց չարաց, առ ի չդառնալոյ իւրաքանչիւր ումեք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ. եղեն ինձ ամենեքին իբրեւ զՍոդոմ, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զԳոմոր։
Փոխանակ զի խոտորէիք զսիրտ արդարոյն անիրաւութեամբ՝՝ եւ իմ ոչ էր թիւրեալ զնա. եւ զօրացուցանէիք զձեռս անօրինին՝ չդառնալ ամենեւին յանօրէնութենէ իւրմէ, եւ՝՝ ի ճանապարհաց իւրոց չարաց եւ կեալ։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ քննեցից զԵրուսաղէմ ճրագաւ, եւ խնդրեցից վրէժ յարանցն որ արհամարհեցին զպահպանութիւնս՝՝ իւրեանց. որ ասէին ի սիրտս իւրեանց. Ոչ բարի ինչ առնէ Տէր, եւ ոչ չար։
զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։
Եւ եղեւ իբրեւ ընթերցաւ Յուդի երիս էջս կամ չորս, կտրեաց զայն զմելինաւ դպրապետին, եւ ընկէց ի կրակն որ կայր ի վերայ կրակարանին, մինչեւ սպառեցաւ ամենայն քարտէսն ի հուր կրակարանին։