21 Եւ ասասցես ի սրտի քում. Ո՞ ծնաւ ինձ զսոսա. զի ես անզաւակ եւ այրի էի, պանդուխտ եւ արգելական. եւ զսոսա ինձ ո՞ սնոյց, զի ես միայն մնացեալ էի, եւ սոքա ո՞ւր էին։
Եւ որ շէնն մնասցէ՝ եղիցի իբրեւ զհօտ մակաղեալ եւ իբրեւ զխաշն լքեալ, եւ եղիցի բազում ժամանակս յարօտս երէոց, եւ անդ հանգիցեն. եւ յետ բազում ժամանակաց՝ ոչ գտցի ի նմա դեղ դալար, զի ցամաքեցաւ։
եւ ոչ եւս կոչեսցիս Լքեալ, եւ երկիրն քո ոչ եւս կոչեսցի Աւերակ. զի քեզ անուն կոչեսցին կամք իմ, եւ երկրին քում շինութիւն բնակութեան՝՝. զի հաճեսցի Տէր ընդ քեզ, եւ երկիրն քո խռնեսցի ի բնակութիւն։
Զի եթէ դու ի բուն ի վայրենի ձիթենւոյ անտի հատար, եւ յանբուն քո ի բարի ձիթենւոջն պատուաստեցար, ո՜րչափ եւս առաւել նոքա որ բունքն իսկ են՝ պատուաստեսցին յիւրեանց ձիթենւոջն։