Եւ ո՞վ է ազգ ի վերայ երկրի իբրեւ զժողովուրդ քո զԻսրայէլ, որում առաջնորդեաց Աստուած փրկել իւր ժողովուրդ, դնել քեզ անուն եւ առնել քեզ մեծութիւն եւ յայտնութիւն, մերժել քեզ՝՝ յերեսաց ժողովրդեան քո զոր փրկեցեր դու քեզ յԵգիպտոսէ՝ զազգս եւ զբնակութիւնս՝՝։
Այս են որդիքն Իսրայելի՝ ըստ իւրաքանչիւր տեղեացն՝՝ որ ելանէին ի գերութենէն զոր գերեաց Նաբուքոդոնոսոր թագաւոր Բաբելացւոց ի Բաբելոն, զորս եւ դարձոյց Կիւրոս ի Բաբելոնէ՝՝ յԵրուսաղէմ եւ ի Հրէաստան՝ այր յիւրաքանչիւր քաղաք։
Եւ ասէ ցիս. Մեծ է քեզ այդ, կոչել զքեզ ծառայ իմ՝՝, հաստատել զազգսն Յակոբայ, եւ զցրուեալսն Իսրայելի դարձուցանել. ահաւասիկ եդի զքեզ յուխտ ազգի եւ՝՝ ի լոյս հեթանոսաց, լինել փրկութիւն մինչեւ ի ծագս երկրի։
Զի աւասիկ Տէր լսելի արար մինչեւ ի ծագս երկրի. ասացէք դստեր Սիոնի. Ահաւասիկ Փրկիչ քո հասեալ գայ եւ ունի զվարձս իւր ընդ իւր. եւ գործք իւր առաջի երեսաց իւրոց։
Ոչ պատգամաւոր ոք եւ ոչ հրեշտակ, այլ ինքնին Տէր՝՝ փրկեաց զնոսա. վասն սիրելոյ զնոսա եւ խնայելոյ ի նոսա ինքնին փրկեաց զնոսա, եւ վերացոյց զնոսա եւ բարձրացոյց զամենայն աւուրս յաւիտենից։
Փախերուք ի միջոյ Բաբելոնի, եւ ապրեցուցէք իւրաքանչիւր զանձն իւր, եւ մի՛ կործանիցիք յանիրաւութեանց նորա. զի ժամանակ վրէժխնդրութեան է նորա ի Տեառնէ, զհատուցումն նորա ինքն հատուսցէ։