Ամենայն անօթ վնասակար ի քեզ ոչ աջողեսցի. եւ զամենայն բարբառ որ յարիցէ ի վերայ քո ի դատաստան՝ պարտեսցես, եւ ամենայն դատախազք քո ի նմին. զի գոյ՝՝ ժառանգութիւն պաշտօնէից Տեառն. եւ դուք եղիցիք ինձ իրաւացիք՝՝ ասէ Տէր։
Ազգք որ ոչ գիտիցեն՝ կարդասցեն առ քեզ՝՝, եւ ժողովուրդք որ զքեզ ոչ ճանաչէին՝ ապաստան արասցեն զքեզ, վասն Տեառն Աստուծոյ քո, Սրբոյն Իսրայելի, զի փառաւոր արար զքեզ։
Ինձ՝՝ ակն ունին կղզիք եւ նաւք Թարսսի յառաջագոյն՝ ածել զորդիս քո ի հեռաստանէ. զարծաթն եւ զոսկի՝՝ ընդ իւրեանս՝ վասն անուան Տեառն սրբոյն՝՝, եւ վասն Սրբոյն Իսրայելի փառաւորելոյ։
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ իբրեւ երկիր որ աճեցուցանէ զծաղիկս իւր, եւ իբրեւ զպարտէզ որ բուսուցանէ զսերմանիս իւր. այնպէս ծագեսցէ Տէր զարդարութիւն իւր եւ զցնծութիւն՝՝ առաջի ամենայն ազգաց։
Եւ զօրացուցից զտունն Յուդայ, եւ զտունն Յովսեփայ ապրեցուցից, եւ բնակեցուցից զնոսա, զի սիրեցի զնոսա՝՝. եւ եղիցին որպէս թէ չիցեմ դարձեալ ի նոցանէ. զի ես եմ Տէր Աստուած նոցա, եւ լուայց նոցա։
Եւ հեթանոսք բարկացան, եւ եկն բարկութիւն քո, եւ ժամանակ մեռելոց զի դատեսցին. եւ տաս վարձս ծառայից քոց մարգարէից եւ սրբոց, երկիւղածաց անուան քո, փոքունց եւ մեծամեծաց, եւ ապականես զապականիչս երկրի։