Ընտրեաց հիւսն փայտ, չափով կշռեաց զնա՝ եւ դրօշեաց ի նմանութիւն պատկերի. դրով կարգեաց զնա, եւ մածոյց սոսնձով, եւ արար ի պատկեր առն եւ ի զարդ գեղոյ երեսաց մարդոյ. հաստատեաց զնա ի տան իւրում։
զի իցէ մարդկան այրելի, առեալ ի նմանէ այրեաց եւ ջեռաւ, եւ ի կիսոյն արար հաց, եւ զկէսն արար պատկեր եւ երկիր եպագ նոցա. եւ զոր իւրովին պատկեր գործեաց, անկեալ առաջի այնմ երկիր պագանէ։
Վա՜յ որ ասէ ցփայտ. Սթափեաց, եւ զարթիր եւ ցքարն թէ՝ Բարձրացիր, եւ նա է երեւոյթ առ աչօք. եւ՝՝ նա է կռած արծաթոյ եւ ոսկւոյ, եւ ամենեւին շունչ ոչ գոյ ի նոսա։