Անցին վաղվաղակի զճանապարհաւն զոր պատուիրեցեր նոցա. արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ, եւ երկիր պագին նմա, եւ զոհեցին նմա եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։
Քանզի արդ ամաչեսցեն ի կուռս իւրեանց ընդ որս ինքեանք հաճեալ էին, եւ զգեցցին զամօթ ի դրօշեալս իւրեանց զորս ինքեանքն արարին, եւ ամաչեսցեն ի պարտէզս իւրեանց որոց ցանկացան։
եւ ամենեքին որ հաղորդեսցին նմա. այլ ամաչեսցեն ամենեքեան որ ստեղծանեն կուռս, եւ դրօշեն զանօգուտսն. եւ ամենեքեան ուստի եղենն՝ ցամաքեցան, խլացեալք՝՝ ի մարդկանէ. ժողովեսցին ամենեքեան՝ յանդիման կացցեն ի միասին. ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին առ հասարակ։
Եւ յայնժամ իսկ ոչ ինչ էին ամենեքեան որ ստեղծանէին եւ դրօշէին զսնոտիսն, որ առնէին ըստ ցանկութեան իւրեանց, որք ոչ օգնիցեն նոցա. եւ վկայք դուք էք նոցա. զի ոչ տեսանեն եւ ոչ իմանան։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ կերիցեն, եւ դուք քաղցիջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ արբցեն, եւ դուք ծարաւեսջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ ուրախ լիցին, եւ դուք ամաչեսջիք.
Իսկ այդ զի՞նչ է. դոքա աւադիկ զարհուրեալ իմն են, եւ յետս ընդդէմ շարժին. զի զօրաւորք նոցա հարան. ի փախուստ կացին. եւ ոչ դարձցին ի դոցանէ պատեալքն շուրջանակի՝՝, ասէ Տէր։