Զի եկի, եւ ոչ գոյր մարդ. կոչեցի, եւ ոչ ոք էր որ լսէր. միթէ ո՞չ կարէ փրկել ձեռն իմ՝՝, կամ ո՞չ զօրեմ ապրեցուցանել. ահա կշտամբութեամբ իմով աւերեցից զծով, եւ զգետս ապականեցից. եւ ցամաքեսցին՝՝ ձկունք նոցա ի ջուրցն պակասութենէ, եւ մեռցին ի ծարաւոյ։
Եւ խռովեսցին յերեսաց իմոց ձկունք ծովու եւ թռչունք երկնից եւ գազանք դաշտաց, եւ ամենայն սողունք երկրի, եւ ամենայն մարդիկ որ ի վերայ երեսաց երկրի. լերինք պատառեսցին, եւ ձորք տապալեսցին, եւ ամենայն պարիսպք երկրին կործանեսցին։
Եւ անցցեն ընդ ծովն անձուկ, եւ հարցեն՝՝ զալիս ծովուն, եւ ցամաքեսցին ամենայն խորք գետոց. եւ բարձցի ամենայն հպարտութիւն Ասորեստանեայց, եւ իշխանութիւն Եգիպտացւոց քակեսցի։
Եւ ի ժամուն յայնմիկ շարժումն մեծ եղեւ, եւ տասներորդ մասն քաղաքին ընկղմեցաւ, եւ մեռան ի շարժմանէն արք եւթն հազար. եւ յետ այնորիկ ահ մեծ եղեւ յամենեսեան՝՝ եւ փառս տային Աստուծոյ երկնաւորի։