Զի ամենեքեան զարհուրեցուցանեն զմեզ եւ ասեն. Լքցին ձեռք իւրեանց եւ մի՛ կատարեսցեն զգործս իւրեանց. եւ արդ զօրացուցի զձեռս իմ մինչեւ կատարեսցի գործս ի գլուխ՝՝։
Եւ եբաց Տէր զծակ ծնօտին՝՝, եւ ել ի նմանէ ջուր, եւ արբ. եւ դարձաւ ոգի իւր առ ինքն եւ զովացաւ. վասն այնորիկ կոչեաց զանուն նորա Աղբեւր անուանեալ ծնօտի՝ մինչեւ ցայսօր։