23 Որ տայ զիշխանս յոչինչ իշխանութիւն եւ զերկիր իբրեւ զոչինչ արար։
Առաքէ զքահանայս ի գերութիւն. եւ զզօրաւորս երկրի կործանեաց։
Հեղու անարգութիւն ի վերայ իշխանաց, եւ զխոնարհս բժշկեաց՝՝։
Յիշեցի զգործս Տեառն. ի սկզբանէ յիշեցի զսքանչելիս նորա։
Զի աչք Տեառն բարձունք են, եւ մարդ տառապեալ՝՝. եւ խոնարհեսցի բարձրութիւն մարդկան, եւ բարձրասցի Տէր միայն յաւուր յայնմիկ։
Զի օր Տեառն զօրութեանց ի վերայ ամենայն հպարտից եւ ամբարտաւանից, եւ ի վերայ ամենայն բարձրացելոց եւ վերացելոց՝՝. եւ խոնարհեսցին.
Տէր զօրութեանց խորհեցաւ քակել զամենայն ամբարտաւանութիւն փառաւորաց, եւ անարգել զամենայն պատուական ի վերայ երեսաց երկրի։
Եւ եղիցին իշխանք նորա իբրեւ չեղեալք, եւ թագաւորք նորա եւ մեծամեծք եղիցին ի կորուստ։
Վա՜յ այնոցիկ որ զանձինս առ իմաստունս ունիցին, եւ յաչս անձանց իւրեանց խորհրդականք։
եւ սատակեցից զդատաւոր ի նմանէ, եւ զամենայն իշխանս նորա կոտորեցից ընդ նմին, ասէ Տէր։