13 Յաւուր յայնմիկ մատնեցայ մինչեւ յառաւօտ. իբրեւ զառեւծ այնպէս խորտակեաց զամենայն ոսկերս իմ, զի ի տուընջենէ մինչեւ ի գիշեր մատնեցայ։
Եւ ասէ ցնա. Փոխանակ զի ոչ լուար ձայնի Տեառն, ահա իբրեւ գնասցես յինէն՝ սպանցէ զքեզ առեւծ։ Եւ իբրեւ գնաց ի նմանէ, եգիտ զնա առեւծ եւ սպան զնա։
Եւ կեանք իմ թեթեւագոյնք են քան զխօսս, եւ կորեան յունայնութեան յուսոյ։՝՝
ուղիղ են պատգամք Տեառն, եւ ամենայն գործք նորա հաւատովք են.
Աւետարանեցից զարդարութիւնս քո յեկեղեցիս մեծս. ահա զշրթունս իմ ոչ արգելից ի քէն. Տէր, դու գիտացեր։
Տեսցեն արդարք եւ երկիցեն, զնովաւ ծիծաղեսցին եւ ասասցեն.
Տէր Աստուած իմ, ի քեզ յուսացայ, եւ փրկեա զիս յամենայն հալածչաց իմոց եւ ապրեցո զիս.
Ոչ երկիցես դու յերկիւղէ գիշերի, եւ ոչ ի նետէ որ թռչի ի տուէ,
Մաշեաց զմորթ եւ զմարմին իմ, զոսկերս իմ փշրեաց առ հասարակ՝՝։
Զի ես եմ իբրեւ յովազ ի վերայ Եփրեմի, եւ իբրեւ զառեւծ ի վերայ տանն Յուդայ. եւ յարձակեցայց եւ յափշտակեցից զնոսա. առից՝՝, եւ ոչ ոք իցէ որ փրկիցէ։