15 Եւ եկաց յաղօթս Եզեկիա առ Տէր եւ ասէ.
Եւ արդ հայեաց յաղօթս ծառայի քում եւ ի խնդրուածս իմ, Տէր Աստուած Իսրայելի, լսել պաղատանաց աղօթից ծառայի քո որ կայ առաջի քո առ քեզ՝՝,
Եւ գոչեաց Ասա առ Տէր Աստուած իւր, եւ ասէ. Տէր, ոչ տկարանայ քեզ ապրեցուցանել բազմօք եւ սակաւուք. զօրացո զմեզ, Տէր Աստուած մեր, վասն զի ի քեզ յուսացաք, եւ անուամբ քով եկաք ի վերայ բազմութեանս այսորիկ. Տէր Աստուած մեր, մի՛ յաղթահարեսցէ զքեզ մարդ։
Եւ ա՛ռ Եզեկիա զհրովարտակն ի ձեռաց հրեշտակացն, ընթերցաւ եւ եմուտ ի տուն Տեառն, եւ տարածեաց առաջի Տեառն։
Տէր Սաբաւովթ, Աստուած Իսրայելի, որ նստիս ի քերովբէս, դու ես Աստուած միայն ամենայն թագաւորութեանց տիեզերաց, դու արարեր զերկինս եւ զերկիր։
Վշտանայցէ՞ ոք ի ձէնջ, յաղօթս կայցէ. բերկրիցի՞ ոք, սաղմոս ասասցէ։