18 Մի՛ խաբեսցէ զձեզ Եզեկիա՝ եւ ասասցէ թէ Աստուած փրկէ զձեզ՝՝. միթէ փրկեցի՞ն աստուածք ազգացն զիւրաքանչիւր երկիր ի ձեռաց արքային Ասորեստանեայց։
Նայեա եւ լուր ինձ, Տէր Աստուած իմ. լոյս տուր, Տէր, աչաց իմոց, զի մի՛ երբեք ննջեցից ի մահ։
զի՝՝ զոր օրինակ արարի ընդ Սամարիա եւ ընդ ձեռագործս իւր, նոյնպէս արարից ընդ Երուսաղէմ եւ ընդ կուռս իւր։
Իսկ նա ոչ այսպէս ած զմտաւ, եւ ոչ այսպէս համարեցաւ յանձին, այլ դարձոյց զմիտս իւր սատակել զազգս ոչ սակաւս։
Իսկ արդ մեք առանց Տեա՞ռն եկեալ իցեմք յերկիրս յայս տալ ընդ սմա պատերազմ. Տէր ասաց ցիս. Ել յերկիրն յայն, եւ ապականեա զնա։
Եւ մի՛ խաբեսցէ զձեզ Եզեկիա՝ թէ Աստուած փրկեսցէ զձեզ՝՝, եւ ոչ մատնիցի քաղաքս ի ձեռս թագաւորին Ասորեստանեայց։
մինչեւ եկից եւ տարայց զձեզ յերկիրն որ իբրեւ զերկիրս ձեր է, երկիր ցորենոյ եւ գինւոյ, հացաւէտ եւ այգաւէտ։
Իսկ եթէ ասիցէք, եթէ՝ Ի Տէր Աստուած մեր յուսացեալ եմք, ո՞չ ապաքէն նա է՝ վասն որոյ՝՝ քակեաց Եզեկիա զբարձունս եւ զսեղանս նոցա, եւ պատուէր ետ Հրէաստանի եւ Երուսաղեմի, առաջի նորա սեղանոյն՝՝ միայն երկիր պագանել։
Այսպէս ասացէք ցԵզեկիա արքայ Հրէաստանի. Մի՛ խաբեսցէ զքեզ Աստուած յոր դու յուսացեալ ես, եւ ասիցէ թէ՝ Ոչ մատնեսցի Երուսաղէմ ի ձեռս արքային Ասորեստանեայց։
Արդ ահա չիցէ՞ լուեալ քո զոր ինչ արարին թագաւորք Ասորեստանեայց ընդ ամենայն երկիր, որպէս սատակեցին զնոսա. իսկ արդ դու ապրելո՞ց իցես։
Լուիցէ Տէր Աստուած քո զբանս Ռափսակայ, զոր առաքեաց արքայն Ասորեստանեայց տէրն նորա՝ նախատել զԱստուած կենդանի, եւ նախատել բանիւք զորս լուաւ Տէր Աստուած քո. եւ արդ խնդրեսցես ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ՝՝ վասն մնացելոցս այսոցիկ։
Վասն այնորիկ բարձրացաւ մեծութիւն նորա քան զամենայն ծառս դաշտին, եւ տարածեցան ոստք նորա, եւ բարձրացան շառաւիղք նորա ի ջուրց բազմաց ի տարածանել իւրում։