16 Նա բնակեսցէ ի բարձր այրի վիմի հաստատնոյ. հաց տացի նմա՝ եւ ջուր նորա հաւատարիմ։
Եւ հայեցաւ Եղիա եւ ահա ի սնարից նորա նկանակ հաճարոյ եւ կուժ ջրոյ. եւ յարեաւ եկեր եւ արբ, եւ դարձեալ ննջեաց։
Քաղցր այր ողորմի եւ տայ փոխ, յօրինէ զբան իւր ի դատաստանի.
Արձանագիր Դաւթի։
Կարդացին արդարք առ Տէր՝ եւ Տէր լուաւ նոցա, յամենայն նեղութենէ նոցա փրկեաց զնոսա։
Եւ ամենայն ոսկերք իմ ասասցեն. Տէր, ո՞ նման է քեզ. զի փրկեաց զաղքատն ի ձեռաց հզօրի, զաղքատն եւ զտնանկն յայնցանէ որ յափշտակեն զնա։
Զի նետք քո հարան յիս, եւ յիս հաստատեցաւ ձեռն քո։
Զի թէ յիշէի զքեզ յանկողնի իմում, ընդ առաւօտս կանխեալ խօսէի ընդ քեզ։
Որ բնակեալ է յօգնութեան Բարձրելոյն, ընդ հովանեաւ Աստուծոյ յերկինս հանգիցէ։
Տնկեալք եղիցին ի տան Տեառն, եւ ի գաւիթս Աստուծոյ մերոյ ծաղկեսցին։
Իսկ որ ինձ լսէ՝ բնակեսցէ յուսով, եւ դադարեսցէ աներկեւղ յամենայն չարութենէ՝՝։
Որ գնայ միամտութեամբ՝ գնայ յուսով, իսկ որ թիւրէ զճանապարհս իւր՝ յայտնի լիցի։
Ի մեծութենէ զօրութեան յայտնի է անուն Տեառն. եւ առ նա ընթացեալ արդարոց բարձրանան։
զի եղեր ամենայն քաղաքի խոնարհի օգնական, եւ տրտմելոց վասն կարօտութեան՝ յարկ ապաւինի. ի մարդոց չարաց փրկեցեր զնոսա։
Եւ տացէ քեզ Տէր հաց նեղութեան եւ ջուր կարօտանաց, եւ ոչ եւս մերձեսցին ի քեզ որ մոլորեցուցանէին զքեզ, զի աչք քո տեսցեն ի մոլորեցուցիչսն՝՝ քո.
Եւ բնակեսցէ ժողովուրդ իմ ի քաղաքին խաղաղութեան, եւ բնակեսցէ յուսով, եւ հանգիցեն մեծութեամբ.
Ոչ քաղցիցեն եւ ոչ ծարաւեսցեն, եւ ոչ խորշակահար լիցին յարեւու. այլ որ ողորմելոցն է մխիթարեսցէ զնոսա, եւ ընդ աղբերակունս ածցէ զնոսա։
Եւ տարցի զքեզ ի բարութիւնս երկրին, եւ ջամբեսցէ՝՝ քեզ զժառանգութիւն Յակոբայ հօր քո. զի բերան Տեառն խօսեցաւ զայս։
Եւ Տէր ի Սիոնէ գոչեսցէ, եւ յԵրուսաղեմէ տացէ զձայն իւր, եւ շարժեսցին երկինք եւ երկիր։
Տէր Աստուած զօրութիւն իմ, եւ կարգեսցէ զոտս իմ ի վախճան. եւ հանցէ զիս ի բարձունս յաղթել երգով նորա՝՝։
զհաց մեր հանապազորդ տուր մեզ այսօր.
Երանեալ ես դու, Իսրայէլ, ո՞ նմանեսցէ քեզ, ժողովուրդ ընտրեալ ի Տեառնէ. պաշտպանեսցէ քեզ օգնականն քո, եւ սուր՝ պարծանք քո. եւ եկեսցեն թշնամիք քո, եւ դու ելցես ի վերայ պարանոցի նոցա՝՝։