13 Լուիցեն հեռաւորք զոր արարի, ծանիցեն մերձաւորք զզօրութիւն իմ։
Բարձր առնէ Տէր զեղջեւր ժողովրդեան իւրոյ, օրհնութիւն յամենայն սրբոց նորա, յորդւոցն Իսրայելի, ժողովուրդ որ մերձ է առ Տէր։
Վաստակեա յաւիտեան, եւ կեցցես մինչ ի սպառ, եւ ոչ տեսցես զապականութիւն։
եւ գետք ծափս հարցեն ի միասին ձեռամբ, լերինք ցնծասցեն
Լուան ազգք եւ բարկացան. եւ երկունք կալան զբնակիչս Քանանացւոց։
Եւ այժմ գետք ամենայն երկրին իբրեւ զաշխարհ բնակեալ. բնակեսցէ աշխարհ նոցա՝ իբրեւ զնշան ի լեռնէ բարձցի, եւ իբրեւ զձայն փողոյ լսելի եղիցի՝՝։
Բայց արդ, Տէր Աստուած մեր, ապրեցո զմեզ ի ձեռաց նորա. զի ծանիցեն ամենայն թագաւորութիւնք երկրի՝ թէ դու միայն ես Աստուած։
Լուարուք ինձ, կղզիք, եւ ունկն դիք հեթանոսք. յետ բազում ժամանակաց հաստատեսցի այդ, ասէ Տէր։ Յարգանդէ՝՝ կոչեաց զիս, եւ յորովայնէ մօր իմոյ կարդաց զանուն իմ.
Եւ յայտնի արասցէ՝՝ Տէր զբազուկ իւր սուրբ առաջի ամենայն ազգաց, եւ տեսցեն ամենայն ծագք երկրի զփրկութիւն Աստուծոյ մերոյ։
Հաստատեցի պտուղ՝՝. խաղաղութիւն ի վերայ խաղաղութեան՝ հեռաւորաց եւ մերձաւորաց, ասէ Տէր, եւ ես բժշկեցից զնոսա։
Եւ փակեսցէ զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ, եւ սպանից զքեզ, եւ առից զգլուխ քո ի քէն. եւ տաց զգէշ քո եւ՝՝ զդիակունս բանակի այլազգեացդ յաւուր յայսմիկ թռչնոց երկնից եւ գազանաց երկրի. եւ ծանիցէ ամենայն երկիր եթէ գոյ Աստուած ի մէջ Իսրայելի.