Եւ եղիցի զօրութիւն նոցա՝՝ իբրեւ զծեծած վշոյ, եւ գործք նոցա իբրեւ զկայծակունս հրոյ. եւ այրեսցին անօրէնք եւ մեղաւորք՝՝ ի միասին, եւ ոչ ոք իցէ որ շիջուցանիցէ։
Վասն այսորիկ ի վերայ երիտասարդաց նոցա ոչ եղիցի ուրախ Աստուած, եւ որբոց նոցա եւ այրեաց մի՛ ողորմեսցի, զի ամենեքին անօրէնք են եւ չարք, եւ ամենայն բերան խօսի զանիրաւութիւն։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւնն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։