Ուրախ եղիցին՝՝ երկինք ի վերուստ, եւ ամպք ցօղեսցեն զարդարութիւն. բղխեսցէ երկիր զողորմութիւն, եւ զարդարութիւն առ հասարակ բղխեսցէ՝՝. ես եմ Տէր որ հաստատեցի զքեզ իբրեւ զլաւ իմն. ստեղծի զքեզ իբրեւ զկաւ բրտի։
Եւ այս նոցա որ յինէն ուխտ, ասէ Տէր. Հոգին իմ որ է ի քեզ եւ բանք զոր ետու ի բերան քո՝ մի՛ պակասեսցեն ի բերանոյ քումմէ եւ ի բերանոյ զաւակի քո. եւ ի բերանոյ զաւակէ զաւակի քո, ասէ Տէր, յայսմհետէ մինչեւ յաւիտեան։
Եւ հեղից ի վերայ տանն Դաւթի եւ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի հոգի շնորհաց եւ գթութեան. եւ հայեսցին առ իս յոր խոցեցինն, եւ կոծեսցին ի վերայ նորա կոծ իբրեւ ի վերայ սիրելւոյ, եւ աշխարեսցեն աշխար իբրեւ ի վերայ անդրանկան։