Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։
Զի թանձրացաւ սիրտ ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ականջօք իւրեանց ծանունս լուան, եւ զաչս իւրեանց կափուցին՝՝, զի մի՛ երբեք տեսանիցեն աչօք, եւ լուիցեն ականջօք, եւ իմանայցեն սրտիւք, եւ դառնայցեն եւ բժշկեցից զնոսա։
Եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր. Ահա ես լնում զամենայն բնակիչս երկրիդ այդորիկ, եւ զթագաւորս որդիս Դաւթի որ նստին յաթոռ նորա, եւ զքահանայս եւ զմարգարէս, եւ զՅուդա՝՝ եւ զամենայն բնակիչս Երուսաղեմի արբեցութեամբ։
Ի վերայ մարգարէից բեկաւ սիրտ իմ յիս, շարժեցան ամենայն ոսկերք իմ. եւ եղէ իբրեւ զայր մի աղճատեալ, եւ իբրեւ զայր մի չարալլուկ ի գինւոյ, յերեսաց Տեառն, եւ յերեսաց մեծվայելչութեան փառաց՝՝ նորա։
Եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ Աստուած Իսրայելի. Արբէք եւ արբեցարուք, յիմարեցարուք, եւ կործանեցարուք եւ մի՛ կանգնեսջիք յերեսաց սրոյն զոր եսն առաքեցից ի մէջ ձեր։
Ցնծա դու եւ ուրախ լեր, դուստր Եդովմայեցւոց, որ բնակեալդ ես յերկրիդ Աւստացւոց. եկեսցէ բաժակս այս ի վերայ քո. յարիցես եւ արբցես, արբեսցիս եւ անդրէն դարձուսցես։
Տեսէք, արհամարհոտք՝՝, եւ հայեցարուք, եւ զարմացարուք զարմանս, եւ եղծարուք.՝՝ զի գործ մի գործեմ ես յաւուրս ձեր, որում ոչ հաւատայցէք՝ թէպէտ եւ ոք պատմեսցէ ձեզ։