26 Եւ խրատեսցիս դու իրաւամբք Աստուծոյ քո, եւ ուրախ եղիցես։՝՝
Եւ ոչ այնպէս. այլ ոգի է մարդկան՝՝, եւ շունչ Ամենակալի է որ ուսուցանէ։
Որ պահէ զպահս գիշերականս, որ մեկնէ զիս ի չորքոտանեաց երկրի եւ ի թռչնոց երկնից։՝՝
Զի լռեցոյց Աստուած ի նմանէ զիմաստութիւն, եւ ոչ ետ նմա բաժին ի հանճարոյ։
Բարձր առնեմ զքեզ, Աստուած իմ եւ Թագաւոր իմ, եւ օրհնեմ զանուն քո յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից։
Զքառասուն ամ ջանացայ ընդ ազգին ընդ այնմիկ՝՝ եւ ասացի. Միշտ մոլորեալ են սրտիւք. եւ նոքա ոչ ծանեան զճանապարհս իմ։
Եւ դու խօսեսցիս ընդ ամենայն իմաստունս մտօք, զորս լցուցից հոգւով իմաստութեան, եւ արասցեն պատմուճան սուրբ Ահարոնի ի սրբութիւն, որովք քահանայանայցէ ինձ։
Եւ կոչեաց Մովսէս զԲեսելիէլ եւ զԵղիաբ եւ զամենեսին որ ունէին իմաստութիւն ի սրտի, որոց ետ Աստուած հանճար ի սիրտս նոցա, զամենեսին որ կամակար մտօք կամէին մերձենալ ի գործն եւ կատարել։
Ո՞չ ապաքէն նախ կակղէ զերեսս նորա, եւ ապա սերմանէ փոքր մի արջնդեղ եւ չաման. եւ ապա սերմանեսցէ ցորեան եւ գարի, կորեակ եւ հաճար ի սահմանս իւր։
Զի ոչ եթէ խստիւ ինչ սրբի արջնդեղն, եւ ոչ զանիւ կամնասայլին ածեն ի վերայ չամանոյն. այլ գաւազանաւ թօթափի արջնդեղն, եւ չամանն հացիւ ուտի։
Ո՞ւմ պատմեսցուք զչարիսն, ո՞ւմ գոյժ տացուք՝՝. անջատելո՞ցն ի կաթանէ, հատուցելո՞ցն ի ստենէ։
զի ամենայն տուրք բարիք եւ ամենայն պարգեւք կատարեալք ի վերուստ են իջեալ առ ի Հօրէն լուսոյ, յորում չիք փոփոխումն եւ կամ շրջելոյ ստուեր։