զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։
Ահաւասիկ սաստիկ եւ խիստ բարկութիւն Տեառն՝՝, իբրեւ զկարկուտ իջեալ, եւ ոչ գուցէ յարկ՝՝. եւ իբրեւ զբռնութիւն հեղեղաց ջուրց բազմաց որ ողողէ զերկիր. եւ արասցէ հանգիստ երկրի՝՝ ձեռօք։
Եւ խափանեցից զխորհուրդն Յուդայ եւ զխորհուրդն Երուսաղեմի ի տեղւոջն յայնմիկ. եւ արկից զնոսա տապաստ սրով առաջի թշնամեաց իւրեանց, եւ ի ձեռս խնդրողաց անձանց նոցա. եւ տաց զդիակունս նոցա ի կերակուր թռչնոց երկնից եւ գազանաց երկրի։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահա զբարկութիւն եւ զսրտմտութիւն իմ հեղից ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ, ի վերայ մարդոյ եւ անասնոյ, եւ ի վերայ փայտի ագարակի, եւ ի վերայ արդեանց երկրի, բորբոքեսցի եւ ոչ շիջցի։
Եւ դատեցայց զնա արեամբ եւ մահու, եւ հեղեղօք անձրեւաց եւ վիմօք կարկտի եւ հուր եւ ծծումբ տեղացից ի վերայ նորա, եւ ի վերայ ամենեցուն որ ընդ նմա իցեն՝՝, եւ ի վերայ ազգաց բազմաց որ ընդ նմա։
Եւ ի փախչելն նոցա յերեսաց որդւոցն Իսրայելի ընդ զառիվայրն Բեթորոնայ, եւ Տէր արկ ի վերայ նոցա քարինս կարկտի յերկնից մինչեւ ցԱզեկա՝՝. եւ եղեն բազումք այնոքիկ որ մեռան ի քարանց կարկտին, քան զայնոսիկ զորս կոտորեցին որդիքն Իսրայելի սրով պատերազմի։
Եւ բացաւ տաճարն Աստուծոյ որ յերկինս, եւ երեւեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի տաճարն իւր, եւ եղեն փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք եւ շարժումն եւ կարկուտ մեծամեծ։
Եւ կարկուտ մեծ իբրեւ կշիռ տաղանդոյ միոյ իջանէր յերկնից ի վերայ մարդկան. եւ հայհոյեցին մարդիկ զԱստուած յերկինս վասն հարուածոյ կարկտին զի մեծ էր հարուածն եւ սաստիկ՝՝։
Եւ առաջին հրեշտակն եհար զփողն, եւ եղեւ կարկուտ եւ հուր եւ արիւն խառնեալ, եւ անկաւ յերկիր, եւ զերրորդ մասն երկրի այրեաց, եւ զերրորդ մասն ծառոց այրեաց, եւ զամենայն դալար խոտոյ այրեաց։