Յորժամ աղաղակիցես, եւ ոչ ապրեցուսցեն զքեզ ի նեղութենէ քումմէ՝՝. զի զամենեսեան զնոսա հողմք առցեն եւ մրրիկք բաժանեսցեն՝՝. իսկ որ յիսն յուսացեալ են՝ ստասցին զերկիր, եւ ժառանգեսցեն զլեառն սրբութեան իմոյ.
եղիցի քեզ ի սրբութիւն. եւ ոտն քո զքարի ոչ հարկանիցի, եւ գայթակղութիւն քեզ ոչ պատահեսցէ. բայց տուն Յակոբու յորոգայթ եւ ի ծործորս դարանակալաց Երուսաղեմի։
Տէր, զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ եւ ապաւէն իմ յաւուր չարեաց. առ քեզ հեթանոսք եկեսցեն ի ծագաց երկրէ եւ ասասցեն. Որպէս սուտ գործէին հարքն մեր կուռս,՝՝ եւ ոչ գոյր օգուտ ի նոցանէ։