12 Եւ զբարձրութիւն ապաստանի պարսպաց քոց խոնարհեցուսցէ, եւ իջցեն մինչեւ ի յատակս՝՝։
Արարից զԲաբելոն աւերակ, զի բնակեսցեն ի նմա ոզնիք. եւ եղիցի յոչինչ, եւ արարից զնա խորխորատ տղմոյ ի կորուստ։
Պատգամ ի վերայ Մովաբացւոց։
եւ ի վերայ ամենայն աշտարակաց բարձրացելոց, եւ ի վերայ ամենայն պարսպաց բարձրացելոց,
Այո, Տէր, զի եդիր զքաղաքս ի հողաբլուրս, եւ զքաղաքս ամուրս ի կործանումն հիմանց նոցա. քաղաք ամպարշտաց՝՝ յաւիտենից մի՛ շինեսցի։
Որ խոնարհեցուցեր իջուցեր զբնակիչս բարձանց. զքաղաքս հզօրս կործանեսցես, եւ իջուսցես զնոսա մինչեւ ի յատակս։
Ի վերայ Մովաբու այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Վա՜յ ի վերայ Նաբաւայ, զի կորեաւ. յամօթ եղեւ, առաւ Կարիաթեմ. յամօթ եղեւ Մասոդաբ, ի պարտութիւն մատնեցաւ։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Պարիսպն Բաբելոնի լայնեցաւ, կործանելով կործանեսցի, եւ դրունք նորա բարձունք հրով այրեսցին. եւ ջանասցին ժողովուրդք ընդունայն, եւ ազգ ի սկզբան սատակեսցին՝՝։
եւ ասասցես. Այսպէս ընկղմեսցի Բաբելոն, եւ մի՛ կանգնեսցի ի չարեացն զոր ես ածից ի վերայ նորա։ Եւ կացին՝՝ մինչեւ ցայս վայր բանք Երեմեայ մարգարէի։
Ընկլոյզ Տէր յանխնայ զամենայն գեղ Յակոբայ. քակեաց եւ ոչ անխայեաց.՝՝ զամուրս դստերն Յուդայ, կործանեաց յերկիր. անարգեաց զիշխանս եւ զթագաւորս նոցա։
Բարձրացաւ սիրտ քո ի գեղեցկութեան քում, եւ ապականեցաւ հանճար քո հանդերձ գեղովն քո. վասն բազմութեան մեղաց քոց ընկեցի՝՝ զքեզ յերկիր. յանդիման թագաւորաց ետու զքեզ ի խայտառակութիւն։
Հաւատովք պարիսպքն Երիքովի անկան, շուրջ եկեալ զնոքօք զեւթն օր։
Եւ ա՛ռ հրեշտակ հզօր քար մի իբրեւ զերկան մեծ, եւ ընկէց ի ծով ասելով. Այսպէս յարձակմամբ անկցի Բաբելոն քաղաք մեծ, եւ այլ ոչ եւս գտցի։