Այսպէս ասէ Տէր. Ձայն ի Հռամայ լսելի եղեւ՝ ողբումն եւ լալումն եւ գուժումն. Ռաքէլ լայր զորդիս իւր, եւ ոչ կամէր մխիթարել ի վերայ որդւոց իւրոց, զի ոչ գոյին։
Որովայն իմ, որովայն իմ ցաւէ, եւ ճաշակելիք՝՝ սրտի իմոյ հեծէ. սիրտ իմ գելու, եւ անձն իմ ոչ դադարեսցէ՝՝. զի ձայն փողոյ լուար, անձն իմ, զգոյժ պատերազմի եւ զթշուառութեան՝՝։
Պակասեցին աչք իմ յարտասուաց, խռովեցաւ որովայն իմ. յերկիր լուծան փառք՝՝ իմ ի վերայ բեկման դստեր ժողովրդեան իմոյ. ի սատակիլ տղայոց ստնդիեցաց ընդ ամենայն փողոցս քաղաքին։