զի կերիցէ Մանասէ զԵփրեմ, եւ Եփրեմ զՄանասէ, եւ ի միասին պաշարեսցեն զՅուդա։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Մի՛ երբեք զանգիտիցեն սիրտք ձեր, եւ մի՛ երկնչիք ի համբաւաց զոր լսիցէք յերկրին. զի ի նմին տարւոջ մտցէ լուրն, եւ յետ այնր տարւոյ՝ այլ լուր, եւ անիրաւութիւն յերկրին, առակ ի վերայ առակի՝՝։
Զի յառաջ քան զաւուրսն զայնոսիկ՝ վարձք մարդկան ոչ էին յօգուտ, եւ վարձք անասնոց ոչ էին յարգի, եւ ելողի եւ մտողի ոչ էր խաղաղութիւն ի նեղութենէ. եւ առաքեցից՝՝ զամենայն մարդիկ իւրաքանչիւր առ ընկեր իւր։
Եւ գոչեցին երեքհարիւրեքին փողքն եղջերեայք. եւ եդ Տէր զսուր առն յընկեր իւր եւ յամենայն բանակն. եւ փախեաւ ամենայն բանակն մինչեւ ցԲեթասետա, եւ մեւս գունդն մինչեւ՝՝ ցդարն Աբէլմաուլայ եւ ցՏաբէթ։