14 ելից ի վեր քան զամպս, եղէց նմանօղ Բարձրելոյն։
Զի գիտէր Աստուած թէ յորում աւուր ուտիցէք ի նմանէ, բանայցեն աչք ձեր, եւ լինիցիք իբրեւ զաստուածս՝ ճանաչել զբարի եւ զչար։
Եթէ ելանիցեն յերկինս պատարագք նորա, եւ զոհք նորա յամպս մերձեսցին։
Տեսիլ անապատին ի ծովու։
Էջ, նիստ յերկրի, օրիորդ դուստր Բաբելացւոց. նիստ ի գետնի, զի չիք աթոռ. մուտ ի խաւար,՝՝ դուստր Քաղդէացւոց. եւ ոչ եւս յաւելուցուս կոչել գիրգ եւ փափուկ։
Եւ արդ լուր զայս, փափուկդ, որ նստէիր յանձնապաստան, եւ ասէիր ի սրտի քում թէ՝ Ես եմ, եւ չիք ոք իմ ընկեր. ոչ նստայց յայրութեան, եւ ոչ ծանեայց զորբութիւն։
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես յարուցից ի վերայ Բաբելոնի եւ ի վերայ բնակչաց նորա զսիրտ յարուցելոց, եւ հողմ խորշակի՝՝ սատակիչ։
Եւ դու որդի մարդոյ, ասա ցիշխանդ Ծուրա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Փոխանակ զի հպարտացաւ սիրտ քո, եւ ասացեր թէ՝ Աստուած եմ ես, եւ զբնակութիւն Աստուծոյ բնակեցի ի սիրտ ծովու. մարդ ես դու՝ եւ ոչ Աստուած, եւ ետուր զսիրտ քո իբրեւ զսիրտն Աստուծոյ։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր Տէր. Փոխանակ զի մեծացար մեծութեամբ, եւ հասին ծայրք քո յամպս, եւ տեսի զհպարտութիւն քո.
հակառակորդն հպարտացեալ ի վերայ ամենայնի որ անուանեալ իցէ Աստուած կամ պաշտօն, մինչեւ նստել նմա ի տաճարին Աստուծոյ, եւ ցուցանել զանձն թէ Աստուած իցէ։