Քանզի արդ ամաչեսցեն ի կուռս իւրեանց ընդ որս ինքեանք հաճեալ էին, եւ զգեցցին զամօթ ի դրօշեալս իւրեանց զորս ինքեանքն արարին, եւ ամաչեսցեն ի պարտէզս իւրեանց որոց ցանկացան։
Քանզի նա ի մէջ եղբարց զատուսցէ՝՝, ածցէ ի վերայ նորա Տէր հողմ խորշակի յանապատէ, եւ ցամաքեցուսցէ զերակս նորա, եւ աւերեսցէ զաղբեւրս նորա, սա ցամաքեցուսցէ զերկիր նորա եւ զամենայն անօթս նորա ցանկալիս՝՝։