8 Զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ, Եփրեմ. այլ պաշտպան լինիցիմ քեզ, Իսրայէլ. զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ. եդից զքեզ իբրեւ զԱդամա եւ իբրեւ զՍեբոյիմ. դարձաւ սիրտ իմ ի նոյն. յուզեցան խնամք՝՝ իմ։
Եւ ել արքայ Սոդոմացւոց եւ արքայ Գոմորացւոց եւ արքայ Ադամաացւոց եւ արքայ Սեբոյիմացւոց եւ արքայ Բաղակայ որ է Սեգովր, եւ ճակատեցան ընդ նոսա ի պատերազմ ի ձորն աղտից։
Եւ ձգեաց հրեշտակն Աստուծոյ զձեռն իւր յԵրուսաղէմ ապականել զնա. եւ մխիթարեցաւ Տէր ի վերայ չարեացն, եւ ասէ ցհրեշտակն որ ապականէր զժողովուրդն. Շատ է, արդ ամփոփեա զձեռն քո։ Եւ հրեշտակն Տեառն կայր առ կալոյն Ոռնեայ Յեբուսացւոյ։
Եւ պատասխանի ետ կինն որոյ որդին կենդանի էր, եւ ասէ ցարքայ, քանզի խռովեցան աղիք նորա ի վերայ որդւոյն իւրոյ, եւ ասէ. Յիս տէր, տուք նմա զմանուկն կենդանի, եւ մահու մի՛ սպանանէք զնա։ Եւ մեւսն ասէր. Մի՛ իմ լիցի՝ եւ մի՛ դորա, կտրեցէք ընդ մէջ։
Եւ ողորմեցաւ նոցա Տէր եւ գթացաւ ի նոսա եւ հայեցաւ ի նոսա վասն ուխտին իւրոյ որ ընդ Աբրահամու եւ ընդ Իսահակայ եւ ընդ Յակոբայ. եւ ոչ կամեցաւ Տէր ապականել զնոսա, եւ ոչ ընկէց զնոսա յերեսաց իւրոց։
Եւ արդ դարձ յերկնից՝ եւ տես ի տաճարէ սրբոյ քումմէ եւ ի փառաց քոց. ո՞ւր է նախանձ քո եւ զօրութիւն. ո՞ւր է՝՝ բազում ողորմութիւն գթութեան քո, որով ներէիրն մեզ՝՝։
Արդ երթ եւ ընթերցիր զպատգամս զայսոսիկ ի կողմանս հիւսիսոյ, եւ ասասցես. Դարձ առ իս, բնակիչդ Իսրայելի՝՝, ասէ Տէր, եւ ոչ հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ ձեր, զի ողորմած եմ ես, ասէ Տէր, եւ ոչ պահեցից ձեզ ոխս յաւիտեան։
Եւ թէ՝՝ որդի սիրելի՞ իցէ իմ Եփրեմ, մանո՞ւկ գրգանաց, փոխանակ զի բանք իմ են ի նմա, յիշելով յիշեցից զնա միւսանգամ. վասն այնորիկ փութացայ յաղագս նորա՝՝, ողորմելով ողորմեցայց նմա, ասէ Տէր։
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
Եւ յիշեսցեն զիս ապրեալքն ձեր ի մէջ ազգաց ուր գերեցան ի նոսա. զի երդուայ ես՝՝ սրտի նոցա շնացելոյ եւ ապստամբելոյ յինէն, եւ աչաց նոցա պոռնկացելոց զհետ գնացիցն իւրեանց, եւ կոծեսցին յերեսս իւրեանց, վասն չարեացն զոր արարին յամենայն գարշելիսն իւրեանց եւ յամենայն ի գնացս իւրեանց՝՝։
Երուսաղէմ, Երուսաղէմ, որ կոտորէր զմարգարէսն եւ քարկոծ առնէր զառաքեալսն առ նա,՝՝ քանի՜ցս անգամ կամեցայ ժողովել զմանկունս քո, զոր օրինակ ժողովէ հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք, եւ ոչ կամեցարուք։
եւ ասիցեն ազգքն մեւս եւ՝՝ որդիքն ձեր որ յարիցեն յետ ձեր, եւ օտարոտին որ գայցէ յերկրէ հեռաստանէ, տեսանիցեն զհարուածս երկրին այնորիկ եւ զախտս նոցա զոր առաքեաց Տէր ի վերայ նորա,
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։
Որպէս Սոդոմն եւ Գոմոր եւ որ շուրջ զնոքօք քաղաքքն, որ ըստ նմին օրինակի պոռնկեցան զհետ ընկերացն մարմնոց, կան առաջի օրինակ՝ զյաւիտենական հրոյն ընկալեալ զդատաստան։
Եւ մերժեցին զաստուածսն օտարոտիս ի միջոյ իւրեանց, եւ պաշտեցին զՏէր միայն. եւ ոչ հաշտեցաւ ընդ ժողովրդեանն. եւ յոգիս ապաստան եղեւ յաշխատութենէ՝՝ Իսրայելի։