Յառաջ քան զհունձս՝ յորժամ բովանդակեսցի ծաղիկն, եւ ազոխն ծաղկեսցէ ծաղիկն ազոխացեալ՝՝. եւ հատանիցէ զմանր մանր ողկուզոցն մանգաղաւ, եւ զուռսն կտրիցէ եւ ի բաց հատանիցէ։
Եւ որ շէնն մնասցէ՝ եղիցի իբրեւ զհօտ մակաղեալ եւ իբրեւ զխաշն լքեալ, եւ եղիցի բազում ժամանակս յարօտս երէոց, եւ անդ հանգիցեն. եւ յետ բազում ժամանակաց՝ ոչ գտցի ի նմա դեղ դալար, զի ցամաքեցաւ։
Եւ կերիցեն զհունձս ձեր եւ զհաց, եւ կերիցեն զուստերս ձեր եւ զդստերս՝՝, եւ կերիցեն զոչխար եւ զարջառ ձեր, եւ կերիցեն զայգիս եւ զթզենիս ձեր եւ զձիթենիս. եւ կասեսցեն զամուր ամուր քաղաքս ձեր յորս դուքն պանծացեալ էք՝ սրով սատակեսցեն։
Կործանեցին յերկիր զդրունս նորա, եւ խորտակեցին զնիգս նորա. թագաւորք նոցա եւ իշխանք նոցա ի մէջ հեթանոսաց. ոչ գոյին օրէնք եւ մարգարէք, եւ ոչ էին այնք որ տեսանէին՝՝ տեսիլս ի Տեառնէ։
եւ ասասցես ցանտառն Նագեբայ. Լուր զպատգամս Տեառն. այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած. Ահաւասիկ ես հարից զքէն հուր, եւ կերիցէ ի քեզ զամենայն փայտ դալար եւ զամենայն փայտ չոր, եւ ոչ շիջցի բոցն բորբոքեալ, եւ այրեսցին ի նմա ամենայն դէմք յարեւելից մինչեւ ի հիւսիսի։
Եւ յարիցէ կորուստ ի վերայ ժողովրդեան՝՝ քո, եւ ամենայն պարսպաւորք քո կործանեսցին. իբրեւ իշխան Սաղմանա ի տանէն Յերոբովաղայ յաւուր պատերազմին, զմայր առ որդիս հարին,
Զի ահա եկեսցէ օր Տեառն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զնոսա. եւ եղիցին ամենայն այլազգիք, եւ ամենեքին որ գործեն զանօրէնութիւն եղէգն, եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մի՛ մնասցէ նոցա արմատ եւ մի՛ ուռ։