Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ յաւելցէ Տէր ցուցանել զձեռն իւր, նախանձելիս առնել՝՝ զմնացորդս ժողովրդեան իւրոյ՝ որ մնացեալ իցեն յԱսորեստանեայց եւ յԵգիպտացւոց եւ ի Բաբելացւոց եւ յԵթովպացւոց եւ յԵղամացւոց եւ յելիցն արեւու եւ յԱրաբացւոց՝՝ եւ ի կղզեաց ծովու։
Եկեսցեն եւ ուրախ լիցին եւ ցնծասցեն ի լերին Սիոնի. եկեսցեն ի բարութիւնս Տեառն՝ յերկիր ցորենոյ եւ գինւոյ եւ արդեանց եւ խաշանց, արջառոյ եւ ոչխարի. եւ եղիցին անձինք նոցա իբրեւ զծառ պտղալից՝՝, եւ ոչ եւս քաղցիցեն։
Եւ ծառք ագարակի տացեն զպտուղս իւրեանց, եւ երկիր տացէ զզօրութիւն իւր, եւ բնակեսցեն յերկրի իւրեանց յուսով խաղաղութեանց՝՝. եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր ի խորտակել ինձ զլուծ պարանոցի նոցա, եւ փրկեցից զնոսա ի ձեռաց ծառայեցուցչաց իւրեանց։
Եւ ասացես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես առնում զտունդ Իսրայելի ի միջոյ ազգացդ յորս մտին ի նոսա, եւ ժողովեցից զդոսա յամենայն ազգաց որ շուրջ զդոքօք են, եւ տարայց զդոսա յերկիրն Իսրայելի.
Եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ես ծառային իմում Յակոբայ ուր բնակեցին հարք իւրեանց. եւ բնակեսցեն դոքա ի նմա, եւ որդիք դոցա եւ որդիք որդւոց դոցա մինչեւ յաւիտեան. եւ Դաւիթ ծառայ իմ եղիցի իշխան դոցա յաւիտեան։
Եւ յետ այնորիկ դարձցին որդիքն Իսրայելի, եւ խնդրեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց, եւ զԴաւիթ արքայ իւրեանց. եւ զօրասցին ի Տէր եւ ի բարութիւնս նորա յաւուրս կատարածի։