2 Զի խորանն առաջին հանդերձեցաւ այսպէս, յորում աշտանակն եւ սեղանն եւ հացն նուիրաց, որ Սրբութիւնն կոչէր։
Եւ արասցես սեղան յանփուտ փայտից. յերկուց կանգնոց զերկայնութիւն նորա, եւ ի կանգնոյ զլայնութիւն նորա, եւ ի կանգնոյ եւ ի կիսոյ զբարձրութիւն նորա։
Եւ դիցես ի վերայ սեղանոյ հացին երեսաց հաց՝՝ յանդիման իմ հանապազորդ։
Եւ արասցես աշտանակ յոսկւոյ սրբոյ. ճախարակեայ գործեսցես զաշտանակն. բունն եւ ստեղունքն եւ սկահքն եւ գնդակքն եւ շուշանքն անդստին ի նմանէ իցէ։
Եւ արասցես խորան տասնփեղկեան, ի բեհեզոյ մանելոյ եւ ի կապուտակէ եւ ի ծիրանւոյ եւ ի կարմրոյ կրկնելոյ. քերոբ՝ գործ անկուածոյ՝՝ գործեսցես զնոսա։
Եւ ձգեսցես զվարագոյրն սիւնէ ի սիւն՝՝, եւ տարցիս ի ներքս քան զվարագոյրն զտապանակ վկայութեանն. եւ անջրպետիցէ ձեզ վարագոյրն ի մէջ սրբութեանն, եւ ի մէջ սրբութեան սրբութեանցն։
Եւ դիցես զսեղանն արտաքոյ վարագուրին, եւ զաշտանակն յանդիման սեղանոյն՝ ի կողմանէ խորանին ընդ հարաւ. եւ զսեղանն դիցես ի կողմանէ խորանին ընդ հիւսիսի։
Եւ այս ինչ է զոր առնիցես նոցա, եւ սրբեսցես՝՝ զնոսա քահանայանալ նոցա ինձ. առցես զուարակ մի յանդոյ, եւ խոյս երկուս անարատս,
Եւ արասցես Ահարոնի եւ որդւոց նորա այսպէս, ըստ ամենայնի զոր միանգամ պատուիրեցի քեզ, զեւթն օր կատարեսցես զձեռս նոցա։
Յամսեանն առաջնում յամսամտի ամսոյն կանգնեսցես զխորանն, զյարկ վկայութեանն։
Եւ տարցիս ի ներքս զսեղանն, եւ յօրինեսցես զհացն ի վերայ նորա. եւ տարցիս ի ներքս զաշտանակն, եւ դիցես ի վերայ նորա զճրագարանս նորա։
Զիա՛րդ եմուտ ի տունն Աստուծոյ եւ եկեր զհաց զառաջաւորութեանն, զոր ոչ էր օրէն նմա ուտել, եւ ոչ՝ որոց ընդ նմայն էին, բայց միայն քահանայից։
Եւ ոչ լուցանեն ճրագ եւ դնեն ընդ գրուանաւ, այլ ի վերայ աշտանակի, եւ լոյս տայ ամենեցուն որ ի տանն իցեն։
Ոչ զի բազում անգամ մատուցանիցէ զանձն պատարագ՝ որպէս քահանայապետն որ մտանէր ի սրբութիւն սրբութեանցն՝՝ ամի ամի արեամբ օտարաւ.