ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 9:15 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
15 Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից։
Եւ ամենայն որ ոք եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ զկին կամ զորդիս կամ զագարակս վասն անուան իմոյ՝ հարիւրապատիկ առցէ, եւ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։
Քանզի եւ ընդ կապեալս՝՝ չարչարեցարուք, եւ զյափշտակութիւն ընչից ձերոց խնդութեամբ ընկալարուք, քանզի գիտէիք թէ լաւագոյն եւս ստացուածս ունիք անձանց յերկինս, ուր կանն եւ մնան։
Ըստ հաւատոց մեռան ամենեքին սոքա, եւ չեւ եւս ընկալեալ զաւետիսն. այլ ի հեռուստ տեսին զնոսա եւ ցնծացան, եւ խոստովան եղեն եթէ օտարք եւ պանդուխտք են յերկրի։
Արդ որովհետեւ մանկունք հաղորդեցին արեան եւ մարմնոյ, եւ ինքն իսկ մերձաւորութեամբ կցորդ եղեւ նոցունց, զի մահուն իւրով խափանեսցէ զայն որ զիշխանութիւն մահուն ունէր, այսինքն է՝ զՍատանայ.
նոյնպէս եւ Քրիստոս մի անգամ մատուցեալ պատարագ առ ի բառնալոյ զմեղս բազմաց. իսկ յերկրորդումն առանց մեղաց յայտնեսցի այնոցիկ, որ ակն ունիցին նմա հաւատովք ի փրկութիւն։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.
Եւ Աստուած ամենայն շնորհաց որ կոչեաց զձեզ յիւր ի յաւիտենական ի փառսն Քրիստոսիւ Յիսուսիւ, որում փոքր մի եղերուք չարչարակիցք, նա կազդուրեցուսցէ, կարողացուսցէ, հաստահիմն արասցէ։
Եւ օրհնէին երգս նորս եւ ասէին. Արժանի ես առնուլ զգիրդ եւ բանալ զկնիք դորա, զի զենար եւ գնեցեր զմեզ Աստուծոյ արեամբդ քով յամենայն ազգաց եւ ի լեզուաց եւ ի ժողովոց հեթանոսաց՝՝։