Ամբարձէք յերկինս զաչս ձեր, եւ հայեցարուք յերկիր ի խոնարհ. զի երկինք իբրեւ զծուխ հաստատեալ են՝՝, եւ երկիր իբրեւ զձորձս մաշեսցի, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զնոյնս կորիցեն. այլ փրկութիւն իմ յաւիտեան կացցէ, եւ արդարութիւն իմ մի՛ պակասեսցէ։
Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից։