13 Զի զորմէ այսպէսն ասի՝ յայլմէ ազգէ կալաւ հաղորդութիւն, յորմէ ոչ ոք երբեք եղեւ հաղորդ սեղանոյն։
ի յիշատակ որդւոցն Իսրայելի, զի մի՛ մերձենայցէ այլազգի ոք որ չիցէ ի զաւակէ Ահարոնի՝ դնել խունկս առաջի Տեառն, զի մի՛ լինիցի իբրեւ զԿորխ եւ զխուժան նորա. որպէս խօսեցաւ Տէր ի ձեռն Մովսիսի։
եւ եղիցի մարդոյ զոր ընտրեցից՝ գաւազանն իւր ծաղկեսցի. եւ բարձից յինէն զտրտունջ որդւոցն Իսրայելի զոր տրտնջեն նոքա զձէնջ։
Իսկ արդ՝ եթէ կատարումնն ի ձեռն Ղեւտացւոց քահանայութեանն էր, (քանզի ժողովուրդն յայն օրէնսդրեցաւ,) զի՞նչ պիտոյ էր ըստ կարգին Մելքիսեդեկի այլում քահանայի յառնել, եւ ոչ ասել թէ ըստ կարգին Ահարոնի։
Այլ ի փոփոխել քահանայութեանն հարկ էր եւ օրինացն փոփոխումն լինել։
Արդ յայտ իսկ է թէ յազգէ Յուդայ ծագեաց Տէր մեր, յորմէ ազգէ վասն քահանայից Մովսէս ինչ ոչ ճառեաց։