Որդիք Ամրամայ՝ Ահարոն եւ Մովսէս. եւ որոշեցաւ Ահարոն սուրբ լինել ի սրբութիւնս սրբութեանցն՝ ինքն եւ որդիք իւր մինչեւ յաւիտեան, ծխել խունկս առաջի Տեառն, պաշտել եւ աղօթս առնել յանուն նորա մինչեւ յաւիտեան։
կացին ի վերայ Ոզիայ արքայի եւ ասեն ցնա. Ոչ է քո, Ոզիաս, ծխել խունկս Տեառն, այլ քահանայից որդւոց Ահարոնի սրբեցելոցդ է ծխել զայդ. ել արտաքս ի սրբութեանց, վասն զի ապստամբեցեր դու ի Տեառնէ, եւ ոչ եւս լիցի քեզ այդ ի փառս ի Տեառնէ Աստուծոյ։
Եւ դու մատուսցես առ քեզ զԱհարոն զեղբայր քո, եւ զորդիս նորա ընդ նմա՝ յորդւոցն Իսրայելի, քահանայանալ ինձ. զԱհարոն եւ զՆաբադ եւ զԱբիուդ եւ զԵղիազար եւ զԻթամար զորդիս Ահարոնի։
եւ խօսեցաւ ընդ Կորխայ եւ ընդ ամենայն ժողովրդեան նորա, եւ ասէ. Յայց ել եւ ծանեաւ Աստուած՝՝ զիւրսն եւ զսուրբն, եւ մերձեցոյց առ ինքն. եւ զորս ոչն ընտրեաց՝ ոչ մերձեցոյց՝՝ առ ինքն։
Եւ դու եւ որդիք քո ընդ քեզ պահեսջիք զքահանայութիւն ձեր ըստ ամենայն պայմանի սեղանոյն, եւ զներքին կողմն վարագուրին, եւ պաշտեսջիք զպաշտօն քահանայութեան ձերոյ. եւ այլազգին որ մերձենայցէ՝ մեռցի։