13 Զի ամենայն որ կաթնկեր է՝ տգէտ է բանին արդարութեան, քանզի տղայ է։
Ո՞ւմ պատմեսցուք զչարիսն, ո՞ւմ գոյժ տացուք՝՝. անջատելո՞ցն ի կաթանէ, հատուցելո՞ցն ի ստենէ։
Յայնմ ժամանակի պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Գոհանամ զքէն, Հայր, Տէր երկնի եւ երկրի, զի ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ ի գիտնոց, եւ յայտնեցեր տղայոց։
Ամէն ասեմ ձեզ. Որ ոչ ընկալցի զարքայութիւն Աստուծոյ իբրեւ զմանուկ՝ ոչ մտցէ ի նա։
խրատիչ անզգամաց, վարդապետ տղայոց, ունել զկերպարանս գիտութեան եւ ճշմարտութեան յօրինացն։
Մինչ տղայն էի, իբրեւ զտղայ խօսէի, իբրեւ զտղայ խորհէի, իբրեւ զտղայ համարէի. այլ յորժամ եղէ այր, զտղայութեանն ի բաց խափանեցի։
Եղբարք, մի՛ լինիք տղայք մտօք, այլ ի չարեաց տղայացարուք, եւ մտօք կատարեալք լինիջիք։
Եւ ես, եղբարք, ոչ կարացի խօսել ընդ ձեզ իբրեւ ընդ հոգեւորս, այլ իբրեւ ընդ մարմնաւորս։
Զի եթէ պաշտօն դատապարտութեանն փառօք էր, ո՜րչափ եւս առաւել պաշտօն արդարութեանն փառօք։
Զի մի՛ յայսմհետէ իցեմք տղայք խռովեալք եւ տատանեալք յամենայն հողմոց վարդապետութեան խաբէութեամբ մարդկան, խորամանկութեամբ ի խաբէութիւն մոլորութեան.
Ամենայն Գիրք աստուածաշունչք եւ օգտակարք ի վարդապետութիւն են եւ ի յանդիմանութիւն եւ յուղղութիւն եւ ի խրատ արդարութեան.
իբրեւ զարդի ծնեալ մանկունս խօսուն եւ անխարդախ կաթինն փափաքիցէք, զի նովաւ աճիցէք ի փրկութիւն,
Որ ասասցէ նմա Ողջոյն՝ կցորդ լիցի չարաց գործոց նորա։