13 Եւ դարձեալ թէ. Ես եղէց յուսացեալ ի նա։ Եւ դարձեալ. Ահաւասիկ ես եւ մանկունք իմ, զոր ետ ինձ Աստուած։
Եւ հայեցեալ ի վեր ետես զկանայսն եւ զմանկունս, եւ ասէ. Դոքա զի՞նչ են քո։ Եւ նա ասէ. Մանկունք իմ են, որովք ողորմեցաւ Աստուած ծառայի քում։
Ասէ Յովսէփ ցհայրն իւր. Որդիք իմ են զոր ետ ինձ Աստուած աստ։ Եւ ասէ Յակոբ. Մատո առ իս զդոսա, զի օրհնեցից զդոսա։
Աստուած պահապան եղիցի ինձ՝՝, յուսացեալ եղէց ի նա. վերակացու իմ եւ եղջեւր փրկութեան իմոյ, պաշտպան իմ եւ ապաւէն փրկութեան իմոյ. յանիրաւէ փրկեսցես զիս, Տէր։
Կին քո որպէս այգի վայելուչ՝՝ յանկիւնս տան քո, որդիք քո որպէս նորատունկ ձիթենւոյ շուրջ զսեղանով քով։
Լուր, Տէր, արդարութեան, եւ նայեա ի խնդրուածս իմ. ունկն դիր աղօթից իմոց, զի ոչ շրթամբք նենգաւորօք։
Երկինք պատմեն զփառս Աստուծոյ, եւ զարարածս ձեռաց նորա պատմէ հաստատութիւն։
Բարի է խոստովան լինել Տեառն, սաղմոս ասել անուան քում, Բարձրեալ։
Ահաւասիկ Աստուած իմ, փրկիչ իմ Տէր, եւ՝՝ յուսացեալ եղէց ի նա՝ եւ ոչ երկեայց. զի փառք իմ եւ օրհնութիւն իմ Տէր, եւ եղեւ ինձ ի փրկութիւն։
Եւ Տէր կամի սրբել զնա ի վիրաց անտի։ Եթէ տաջիք զվասն մեղացն, անձինք ձեր տեսցեն զաւակ երկայնակեաց. եւ կամի Տէր ի ձեռն նորա բառնալ ի ցաւոց անձին նորա,
եթէ յուսացաւ յԱստուած, փրկեսցէ այժմ զդա, եթէ կամի զդա. քանզի ասաց եթէ Աստուծոյ Որդի եմ։
Հայրն իմ որ ետ ինձ զնոսա՝ մեծ է քան զամենայն, եւ ոչ ոք կարէ յափշտակել ի ձեռաց Հօր իմոյ։
Թէպէտ եւ բեւր դաստիարակս ունիցիք ի Քրիստոս, այլ ոչ եթէ բազում հարս, զի ի Քրիստոս Յիսուս աւետարանաւն ես ծնայ զձեզ։