Եւ խօսեցաւ Մովսէս ընդ որդիսն Իսրայելի. եւ հանին զայրն որ անէծն՝ արտաքոյ բանակին, եւ քարկոծ արարին զնա ամենայն ժողովուրդն՝՝ քարամբք. եւ որդիքն Իսրայելի արարին որպէս պատուիրեաց Տէր Մովսիսի։
իսկ ո՛րչափ սաստիկ պատժոց արժանի համարիցիք զայն, որ զՈրդին Աստուծոյ առ ոտն եհար. եւ զարիւն նորոյ ուխտին խառնակ համարեցաւ որով սրբեցաւն, եւ զՀոգին շնորհաց թշնամանեաց։
Եւ ա՛ռ Յեսու զԱքար զորդի Զարայի, եւ եհան զնա ի ձորն Աքովրայ՝՝, եւ զուստերս նորա եւ զդստերս նորա եւ զարջառ նորա եւ զէշ նորա եւ զամենայն զոչխարս նորա, եւ զվրանս նորա եւ զամենայն ինչս նորա, եւ ամենայն Իսրայէլ ընդ նմա, եւ ած զնոսա յԵմակն Աքովրայ։