11 զի որոց անասնոց մատչէր արիւնն ի սրբութիւնսն վասն մեղաց ի ձեռն քահանայապետին, նոցուն մարմինք այրէին արտաքոյ բանակին։
Եւ զմիս զուարակին եւ զմորթ նորա եւ զապաւառն այրեսցես արտաքոյ բանակին. զի այն իսկ է վասն մեղաց։
Եւ առցեն՝՝ զզուարակն զվասն մեղացն, եւ այրեսցի ի զատեալ տեղւոջ տաճարին՝ արտաքոյ սրբութեանցն։
Եւ զզուարակն որ վասն մեղաց, եւ զնոխազն զվասն մեղաց, որոց արիւնն մուծաւ քաւել ի սրբութեանն, հանցեն արտաքոյ բանակին եւ այրեսցեն զնոսա հրով, եւ զմորթս նոցա եւ զմիս նոցա եւ զապաւառ նոցա։
Եւ մերկասցի զպատմուճանն իւր, եւ զգեցցի այլ պատմուճան, եւ հանցէ զողջակէզն արտաքոյ բանակին ի տեղի սուրբ։
Եւ ամենայն վասն մեղացն, յորոց մտանիցէ յարենէ նոցա ի խորանն վկայութեան քաւել ի սրբութիւնսն, մի՛ կերիցի, այլ հրով այրեսցի։
Եւ զմիսն եւ զկաշին այրեցին հրով արտաքոյ բանակին։
Եւ մատուցին որդիքն Ահարոնի զարիւնն առ նա, եւ եթաց զմատն յարեանն, եւ եդ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն, եւ զարիւնն եհեղ առ յատակաւ սեղանոյն.
Եւ տացես զնա ցԵղիազար քահանայ. եւ հանցեն զնա արտաքոյ բանակին ի տեղի սուրբ՝՝, եւ սպանցեն զնա առաջի նորա։
Եւ ողողեսցէ զհանդերձս իւր քահանայն, եւ լուասցէ զմարմին իւր ջրով, եւ ապա մտցէ ի բանակն. եւ անսուրբ լիցի քահանայն մինչեւ ցերեկոյ։