ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 12:2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
2 հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր՝ յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ։
Վա՜յ ոյք իջանեն յԵգիպտոս վասն օգնականութեան. որ ի հեծեալս՝՝ եւ ի կառս յուսացեալ իցեն՝ թէ բազումք են, եւ բազմութիւն երիվարաց՝՝ յոյժ. եւ ոչ էին յուսացեալ ի Սուրբն Իսրայելի, եւ զԱստուած ոչ խնդրեցին։
այլ տեսիլ նորա անարգ՝ նուազեալ քան զամենայն որդւոց մարդկան. այր մի ի հարուածս, եւ գիտէ համբերել ցաւոց. զի դարձուցեալ զերեսս իւր՝ անարգեցաւ եւ ոչ ինչ համարեցաւ։
Եւ հեղից ի վերայ տանն Դաւթի եւ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի հոգի շնորհաց եւ գթութեան. եւ հայեսցին առ իս յոր խոցեցինն, եւ կոծեսցին ի վերայ նորա կոծ իբրեւ ի վերայ սիրելւոյ, եւ աշխարեսցեն աշխար իբրեւ ի վերայ անդրանկան։
Յայնմ հետէ սկսաւ Յիսուս ցուցանել աշակերտացն թէ պարտ է նմա երթալ յԵրուսաղէմ, եւ բազում չարչարանս չարչարել ի քահանայապետից եւ ի դպրաց եւ ի ծերոց ժողովրդեանն եւ սպանանել, եւ յերիր աւուր յառնել։
Իբրեւ ետես Յիսուս եթէ կուտի ժողովուրդն ի վերայ, սաստեաց այսոյն պղծոյ եւ ասէ. Համրդ եւ խուլ այս, ես տամ քեզ հրաման, ել ի դմանէ, եւ այլ եւս մի՛ մտանիցես ի դա։
Այսուհետեւ կայ մնայ ինձ արդարութեան պսակն, զոր հատուսցէ ինձ Տէր յաւուր յայնմիկ արդարն Դատաւոր, ոչ միայն ինձ, այլ եւ ամենեցուն որ սիրեցին զյայտնութիւն նորա։
նոյնպէս եւ Քրիստոս մի անգամ մատուցեալ պատարագ առ ի բառնալոյ զմեղս բազմաց. իսկ յերկրորդումն առանց մեղաց յայտնեսցի այնոցիկ, որ ակն ունիցին նմա հաւատովք ի փրկութիւն։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.
զոր տեսանես գրեա ի գիրս, եւ տուր տանել յեւթն եկեղեցիս, որ յԵփեսոս եւ ի Զմիւռնիա եւ ի Պերգամոն եւ ի Թիւատիր եւ ի Սարդիկէ եւ ի Փիղադեղփիա եւ ի Լաւոդիկիա։