Եւ զժողովուրդն որ էր ի նմա՝ եհան արտաքս, եւ արկ ընդ սղոցաւ եւ ընդ քերանօք երկաթեօք, եւ շրջեցուցանէր զնոսա աղիւսով՝՝. եւ այնպէս առնէր ընդ ամենայն քաղաքս որդւոցն Ամոնայ. եւ դարձաւ Դաւիթ եւ ամենայն զօրն յԵրուսաղէմ։
Եւ ո՞չ պատմեցաւ տեառն իմում զոր ինչ արարի ես ի կոտորել Յեզաբելայ զմարգարէսն Տեառն. թաքուցի ի մարգարէիցն Տեառն հարեւր այր՝ յիսուն յիսուն այր յայրի, եւ կերակրեցի զնոսա հացիւ եւ ջրով։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի. զի թողին զքեզ որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո կործանեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զսա։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի, զի թողին զուխտ քո որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո քակտեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զնա։
Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զԵղիսէ որդի Սափատայ, եւ նա վարէր երկոտասան եզամբք. եւ զոյգք զոյգք եզանց առաջի նորա, եւ ինքն ի վերայ երկոտասանիցն՝՝. եւ եհաս Եղիա առ նա, եւ ընկէց զմաշկեակն իւր ի վերայ նորա.
եւ նստուցէք երկուս արս որդիս անօրինաց հանդէպ նորա, եւ վկայեսցեն զնմանէ եւ ասասցեն, թէ՝ Օրհնեցեր զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանցեն զնա եւ քարկոծեսցեն, եւ մեռցի։
Եւ զժողովուրդն որ էր ի նմա՝ եհան, եւ սղոցեաց սղոցօք եւ ուրագօք երկաթեօք՝՝. եւ այնպէս արար Դաւիթ ամենայն քաղաքաց որդւոցն Ամոնայ. եւ դարձաւ Դաւիթ եւ ամենայն զօրն իւր յԵրուսաղէմ։
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։
Երուսաղէ՛մ, Երուսաղէ՛մ, որ կոտորէիր զմարգարէս եւ քարկոծ առնէիր զառաքեալսն առ քեզ. քանի՜ցս անգամ կամեցայ ժողովել զորդիս քո, որպէս հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք, եւ ոչ կամեցարուք։