9 Ապա ասէ. Ահաւասիկ գամ առնել զկամս քո, Աստուած։ Մերժէ զառաջինն զի զերկրորդն հաստատեսցէ.
Մտանէր տեսանել զնանրութիւն, խօսէր ի սրտի իւրում, եւ ժողովէր զանօրէնութիւնս յանձն իւր. արտաքս ելանէր եւ զնոյն խօսէր։
Զինէն շշնջէին ամենայն թշնամիք իմ. խորհեցան չար ի վերայ իմ.
Յայնժամ ասացի թէ՝ Ահաւասիկ եկի (ի ճառս գրոց գրեալ է վասն իմ) առնել զկամս քո, Աստուած։