Եւ ծանեայ, Տէր, եթէ դու ես որ քննես զսիրտս, զարդարութիւն սիրես. եւ մեք պարզ սրտիւք յօժարամիտք եղեաք յայսմ յամենայնի. եւ արդ զժողովուրդս քո որ գտաւ աստ՝ տեսի ուրախութեամբ լի, եղեալ առ քեզ յօժարամիտ։
Եւ ասէ Տէր. Մերձ է առ իս ժողովուրդս այս բերանով իւրով, եւ շրթամբք իւրեանց պատուեն զիս. եւ սրտիւք իւրեանց հեռացեալ մեկուսի են յինէն. զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն զպատուէրս մարդկան եւ զվարդապետութիւնս՝՝։
այնպէս զարմասցին ազգք բազումք ի վերայ քո, եւ կարկեսցեն թագաւորք զբերանս իւրեանց. զի որոց ոչ պատմեցաւ վասն նորա՝ տեսցեն, եւ որոց ոչ իցէ լուեալ՝՝ ի միտ առցեն։
եւ եղիցին բռնագոյնք քան զնոսա ի վերայ նոցա, եւ իշխան դոցա ի դոցանէ ելցէ. եւ ժողովեցից զդոսա, եւ դարձցին՝՝ առ իս. զի ո՞վ է այն որ ետ զսիրտ իւր դառնալ առ Տէր, ասէ Տէր։
Եւ պատմուճան կտաւի սրբեալ զգեցցի, եւ անդրավարտիս կտաւիս ունիցի յանդամս իւր, եւ գօտի կտաւի ածեալ ընդ մէջ իւր, եւ խոյր կտաւի եդեալ ի գլուխ, զի հանդերձ սրբութեան են. եւ լուասցէ ջրով զամենայն մարմին իւր, եւ զգեցցի զնոսա։
եւ այսպէս արասցես նոցա զսրբութիւնն իւրեանց. ցանեսցես զնոքօք ջուր սրբութեան, եւ ածցի ածելի ի վերայ ամենայն մարմնոց նոցա, եւ լուասցեն զձորձս իւրեանց, եւ սուրբք եղիցին։
Ես մկրտեմ զձեզ ջրով յապաշխարութիւն, բայց որ զկնի իմ գայ՝ հզօրագոյն է քան զիս, եւ ես չեմ բաւական բառնալ զկօշիկս նորա. նա մկրտեսցէ զձեզ ի Հոգին Սուրբ եւ ի հուր.
Քանզի զստուեր հանդերձելոց բարեացն ունէին օրէնքն եւ ոչ զնոյն կերպարանս իրացն, ամի ամի զնոյն պատարագս մատուցանեն ցանգ, որք ոչ են կարող զմատուցեալսն կատարել.
Քանզի իբրեւ պատմեցան ամենայն պատուիրանք օրինացն ի Մովսիսէ ժողովրդեանն, առեալ զարիւն ցլուցն եւ նոխազացն, ջրով եւ բրդով կարմրով եւ զոպայիւ, զկտակարանօքն իսկ եւ զամենայն ժողովրդեամբն սրսկեաց,
որ եւ զձեզ ըստ նմին օրինակի կեցուսցէ մկրտութիւնն, (ոչ զմարմնոյ աղտն ի բաց ընկենուլ, այլ զբարւոք մտաց հանդէս առ Աստուած,) ի ձեռն յարութեան Յիսուսի Քրիստոսի.
եւ ի Յիսուսէ Քրիստոսէ հաւատարիմ վկայէն, որ է անդրանիկ ի մեռելոց, եւ իշխան թագաւորութեանց երկրի. որ սիրեաց զմեզ, եւ ելոյծ զկապանս մեղաց մերոց՝՝ արեամբն իւրով.