19 Ունիմք այսուհետեւ, եղբարք, համարձակութիւն ի մուտս սրբութեանցն արեամբն Յիսուսի,
որով եւ զընծայութիւնն իսկ ընկալաք հաւատովք ի շնորհս յայսոսիկ յորում կամք եւ պարծիմք յուսով փառացն Աստուծոյ։
Զի ոչ առէք զհոգին ծառայութեան միւսանգամ յերկեւղ, այլ առէք զհոգին որդեգրութեան, որով աղաղակեմք. Աբբա Հայր։
զի նովաւ ունիմք զնուաճութիւն երկոքին միով Հոգւով առ Հայր.
որով ունիմք զհամարձակութիւն եւ զնուաճութիւն յուսով ի ձեռն հաւատոց նորա։
Զի ոչ ետ մեզ Աստուած հոգի վհատութեան, այլ զօրութեան եւ սիրոյ եւ զգաստութեան։
Իսկ ուր թողութիւն է, ոչ եւս պիտոյ է վասն մեղաց պատարագ։ ՎՋ
Արդ մի՛ մերժէք ի ձէնջ զհամարձակութիւնն ձեր, յորում կայ մեծաց վարձուց հատուցումն։
Վասն որոյ թագաւորութիւն անշարժ ընկալեալ՝ պինդ կալցուք զշնորհսն, որով պաշտեմք զԱստուած հաճութեամբ՝ ահիւ եւ դողութեամբ.
Ուստի, եղբարք սուրբք, երկնաւոր կոչմանն բաժանորդք, նայեցարուք ընդ Առաքեալն եւ ընդ Քահանայապետ խոստովանութեան մերոյ ընդ Յիսուս Քրիստոս.
այլ Քրիստոս իբրեւ որդի ի վերայ տան իւրոյ. որոյ տունն մեք իսկ եմք, միայն թէ զհամարձակութիւն եւ զպարծանս յուսոյն մինչեւ ի վախճան հաստատուն ունիցիմք։
Մատիցուք այսուհետեւ համարձակութեամբ առաջի աթոռոյ շնորհացն նորա, զի ընկալցուք զողորմութիւն եւ գտցուք շնորհս ի դէպ ժամանակի օգնականութեան։
ուստի եւ կենդանի առնել համօրէն կարող է զմատուցեալսն նովաւ առ Աստուած. քանզի միշտ կենդանի է լինել բարեխօս վասն նոցա։
եւ ոչ արեամբ նոխազաց եւ զուարակաց, այլ իւրով արեամբն եմուտ մի անգամ ի սրբութիւնսն, յաւիտենականս գտեալ զփրկութիւն՝՝։
Եւ յետ երկրորդ վարագուրին՝ խորանն որ կոչէր Սրբութիւն սրբութեանց.
Յայսմիկ կատարեալ է սէրն ընդ մեզ. զի համարձակութիւն ունիմք յաւուրն դատաստանի. զի որպէս եւ նայն է՝ նոյնպէս եւ մեք եմք յաշխարհի յայսմիկ։