ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 10:1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
1 Քանզի զստուեր հանդերձելոց բարեացն ունէին օրէնքն եւ ոչ զնոյն կերպարանս իրացն, ամի ամի զնոյն պատարագս մատուցանեն ցանգ, որք ոչ են կարող զմատուցեալսն կատարել.
որք առակաւ եւ օրինակաւ պաշտէին երկնաւորացն, որպէս եւ հրամայեցաւ Մովսիսի, յորժամ գործելոց էր զվրան ժամուն. Տեսջիր, ասէ, արասցես զամենայն ըստ օրինակին որ ցուցաւ քեզ ի լերինն։
Զի որ անհնարինն էր օրինացն որով տկարանայրն՝՝ մարմնով, Աստուած զՈրդին իւր առաքեաց ի նմանութիւն մարմնոյ մեղաց, եւ վասն մեղաց, եւ դատապարտեաց զմեղս ի մարմնի անդ.
Իսկ արդ՝ եթէ կատարումնն ի ձեռն Ղեւտացւոց քահանայութեանն էր, (քանզի ժողովուրդն յայն օրէնսդրեցաւ,) զի՞նչ պիտոյ էր ըստ կարգին Մելքիսեդեկի այլում քահանայի յառնել, եւ ոչ ասել թէ ըստ կարգին Ահարոնի։