Համբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես ժողովեալ առ քեզ զամենայն մանկունս քո. զի՝՝ եկին հասին ի հեռաստանէ որդիք քո, եւ դստերք քո ի վերայ ուսոց նոցա բարձեալ բերիցին՝՝։
Եւ ամենայն խաշինքն Կեդարու ժողովեսցին առ քեզ, եւ խոյքն Նաբէովթայ ածցին եւ՝՝ մատուսցին ընդունելի պատարագ ի վերայ սեղանոյ իմոյ, եւ տուն աղօթից իմոց փառաւորեսցի՝՝։
Ի ձայնէ կործանման նորա դղրդեցան ազգք՝՝, յորժամ իջուցի զնա ի դժոխս ընդ իջեալսն ի գուբ. եւ մխիթարեցին զնա ի սանդարամետսն ամենայն ծառք փափկութեան, եւ՝՝ ընտիր ընտիր գեղեցիկքն Լիբանանու որ էին ջրարբիք։