Եւ հալեսցին ամենայն զօրութիւնք երկնից, եւ գալարեսցին երկինք իբրեւ զմագաղաթ, եւ ամենայն աստեղք թօթափեսցին իբրեւ զտերեւ յորթոյ եւ որպէս անկանի տերեւ ի թզենւոյ։
Եւ խռովեսցին յերեսաց իմոց ձկունք ծովու եւ թռչունք երկնից եւ գազանք դաշտաց, եւ ամենայն սողունք երկրի, եւ ամենայն մարդիկ որ ի վերայ երեսաց երկրի. լերինք պատառեսցին, եւ ձորք տապալեսցին, եւ ամենայն պարիսպք երկրին կործանեսցին։
Եւ տեսցեն զնոսա ամենայն ցեղք եւ ժողովուրդք եւ ամենայն լեզուք եւ հեթանոսք, զի դի նոցա անկեալ կայցէ զերիս աւուրս. եւ ոչ տացեն թաղել ի գերեզմանս զոսկերս նոցա։